Miejscowość jest podzielona w sposób naturalny na część miejską, z charakterystycznym rynkiem, położoną w miejscu gdzie Biała Lądecka utworzyła płaską, szeroką dolinę oraz na część zdrojową, odległą od miasta około 1,5 km, a zajmującą dno doliny i zbocza okolicznych wzniesień. O ile część miejska położona jest na wysokości około 420 m n.p.m., to źródła wód leczniczych znajdują się na wysokości około 450, a najwyższe zabudowania w części zdrojowej stoją na wysokości ponad 500 m n.p.m. W bezpośrednim otoczeniu uzdrowiska znajdują się niewielkie, ale pięknie ukształtowane, wzgórza – warte polecenia są ścieżki i trasy spacerowe na Dzielcu (534 m n.p.m.) i Trojaku (766 m n.p.m.). Tereny otaczające uzdrowisko pokryte są urozmaiconą szatą roślinną – cała okolica porośnięta jest wspaniałymi okazami buków, wiązów górskich, modrzewi, jaworów, świerków i jodeł.

Ze względu na specyficzne położenie Lądka-Zdroju zjawiska meteorologiczne w obszarze uzdrowiska zachodzą w sposób łagodny i powolny – dolina, w której leży Lądek, otwarta jest jedynie w kierunku północno-zachodnim, choć i na tym kierunku są również niewielkie zalesione wzgórza. Położenie to chroni przed częstymi i silnymi wiatrami i gwałtownymi zmianami pogody i dzięki temu kształtuje korzystne warunki klimatyczne Lądka-Zdroju.

Klimat Lądka-Zdroju określany jest jako klimat górski, silnie bodźcowy, zakwalifikowany tak ze względu na położenie geograficzne miasta oraz wysokość nad poziomem morza (420- 510 m.).

Cechy klimatu Lądka to: średnioroczna temperatura powietrza wynosząca 6,5°C, średnia roczna liczba godzin ze słońcem: 1173 (z największym usłonecznieniem od czerwca do sierpnia, a najmniejszym od listopada do stycznia), średnia roczna suma opadów: 857mm (dni z opadem jest zaledwie około 188 w roku, w tym 73 z opadami śniegu) i niewielka średnia prędkość wiatru wynosząca 1,4 m/s.

Najcieplejszymi miesiącami w roku są w Lądku lipiec (15,8°C) i sierpień (14,8°C), a najchłodniejszymi styczeń (-2,7°C) i luty (-1,9°C). Liczba dni z opadem jest w ciągu roku najmniejsza w lipcu i sierpniu, a największa od listopada do marca. Średnio pierwszy opad śniegu występuje w 3 dekadzie października, a ostatni w 3 dekadzie kwietnia. Pokrywa śnieżna utrzymuje się przez około 99 dni w roku. Ciśnienie atmosferyczne w ciągu roku przebiega w sposób zbliżony we wszystkich miesiącach, tylko nieznacznie wzrasta we wrześniu i październiku.